شربت آنتی رفلاکس-بی باریج اسانس / Anti Reflux-B Barij Essence Syrup
بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری (GERD)؛ به علت عدم کفایت اسفنکتر تحتانی مری [(Lower Esophageal Sphincter(LES] ایجاد و برگشت محتویات اسیدی معده به مری باعث آسیب مخاط مری و علائمی مانند احساس سوزش سردل، سرفه های خشک، تنفس بد بو، اختلالات خواب، خونریزی و زخم مری می‌شود.
تغییر در شیوه زندگی به عنوان یکی از درمان‌های GERD مورد حمایت قرار گرفته است که به طور کلی در ۳ گروه قرار می‌گیرد:
۱- پرهیز از غذاهایی که فشار LES را کاهش می‌دهند و ایجاد رفلاکس می‌کنند مانند غذاهای چرب، الکل، نعنا، غذاهای تهیه شده از گوجه فرنگی و احتمالاً قهوه و چای.
۲- پرهیز از غذاهای اسیدی که ذاتاً موجب تحریک مخاط می‌شوند.
۳- انجام رفتارهایی که موجب به حداقل رسیدن رفلاکس و سوزش سردل می‌شود.
رویکرد دارویی غالب در GERD استفاده از مهارکننده‌های ترشح اسید معده است و اطلاعات زیادی از اثربخشی این رویکرد حمایت می‌کنند. کاهش اسیدیته شیره معده به صورت فارماکولوژیک، از رفلاکس جلوگیری نمی‌کند اما موجب بهتر شدن نشانه‌های رفلاکس شده و اجازه می‌دهد مری ترمیم یابد. داروهای مهارکننده پمپ پروتون (PPIs) مؤثرتر از آنتاگونیست‌های گیرنده‌های هیستامین H2RAs هستند و این دو بر دارونما برتری دارند. عوارض جانبی درمان با PPIs معمولاً کم است با این‌حال ممکن است جذب B12 و آهن به خطر افتد و بیمار مستعد ابتلا به عفونت‌های روده به ویژه کولیت ناشی از Clostridium difficile شود.
ژل آلوئه‌ورا (صبر زرد) دارای ترکیبات مختلف برای ترمیم زخم، ترمیم آسیب‌های حرارتی و سوختگی‌ها و برطرف نمودن التهاب است. از جمله کاربردهای درمانی ژل آلوئه‌ورا، استفاده از آن در بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری است.
مکانیسم‌های تأثیر ژل آلوئه‌ورا مشخص نیست. با این حال در in vivo ژل آلوئه و ترکیبات آن مهار ایمنی ناشی از اشعه ماوراء بنفش را اصلاح می‌کنند. همچنین درin vitro چند جزء از آلوئه و ژل تام آن دارای اثرات آنتی اکسیدان بوده اند. آسمانان که از اجزای اصلی ژل آلوئه محسوب می‌شود واجد اثرات محرک ایمنی است.
آلوئه ورا یک داروی محبوب برای درمان طیف وسیعی از اختلالات دستگاه گوارش است. نشان داده شده که آلوئه‌ورا در افراد سالم پارامترهای مختلف عملکرد دستگاه گوارش از جمله pH دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد.
به دنبال یک گزارش اولیه مبنی بر اثر ژل آلوئه‌ورا در درمان اولسرپپتیک مطالعات زیادی بر روی مدل‌های حیوانی و نیز بر روی انسان صورت گرفته است. یوسف و همکاران گزارش داده‌اند که آلوئه‌ورا ترشح اسید معده را مهار می‌کند.
همچنین aloctin A موجود در آلوئه، در رت‌هائی که پیلور آنها با جراحی بسته شده است، ترشح اسید و پپسین را کاهش می‌دهد و از پیدایش زخم معده توسط ایندومتاسین جلوگیری می‌کند.
در مطالعه دیگری نشان داده شده که آلوئه‌ورا چسبندگی لکوسیت‌ها و میزان αTNF- را کاهش داده و باعث افزایش اینترلوکین ۱۰ شده و بدین ترتیب باعث سرعت بخشیدن به ترمیم زخم معده می‌شود. همچنین امولسیونی که از مخلوط کردن شیره و ژل این گیاه با روغن معدنی تهیه شده؛ برای درمان زخم معده بیماران به کار رفته است. به نظر می‌رسد اثر ضد زخم آلوئه‌ورا به علت اثرات ضدالتهابی، محافظ سلولی (cytoprotective)، التیام‌بخشی و تحریک مخاطی این گیاه باشد.
از آنجا که بر اساس مطالعات قبلی، آلوئه‌ورا توان خوبی در کاهش ترشح اسید و پپسین دارد و با توجه به نقش کلیدی این دو عامل در آسیب رساندن به مری؛ این گیاه پتانسیل خوبی برای درمان GERD دارد. از طرف دیگر در مطالعات متعدد اثر ضدالتهابی و اثر ترمیم زخم برای آلوئه‌ورا به اثبات رسیده و چنانچه GERD با آسیب و التهاب همراه باشد؛ انتظار می‌رود آلوئه‌ورا اثرات مفیدی داشته باشد.*
